"Hayaan mo na 'yan, may maglilinis naman diyan..."

Ang daming basura. Ang daming iniwan. Pero ang masakit, hindi lang kalat ang iniwan—pati dignidad.

Ito ba ang sukli natin sa kalikasan? Sa lugar na nagbigay sa atin ng pahinga, aliw, at saya? Isang tambak ng plastik, papel, at pagkakaila ng responsibilidad?

Hindi ito usapin ng sino ang maglilinis. Hindi ito trabaho lang ng mga janitor, ng LGU, o ng kung sino pa. Trabaho ito ng bawat isa na tumapak sa damuhan, nagkampo sa lilim, at sumaya sa ganda ng tanawin.

Ang kalat ay hindi lang basura. Kalat ito ng ugali, ng kawalang malasakit, ng kultura ng “pwede na.”

Bago tayo magreklamo sa dumi ng paligid, tanungin natin: "Ano ba ang iniwan ko?" Sana, hindi lang basurang iniwan, kundi respeto at pagmamalasakit.

Magsimula tayo sa sarili. Kasi kung hindi ngayon, kailan pa?